Sarhoştu bazılarımız
Naralar bırakıyorduk nar ağacının altına
Nar ağacı narasız, ama narlıydı
Biz narsızdık naralarımıza
Sonra ay bitti
Ay bitince gittik hepimiz
Ay biterken baktı naralarımıza, nar ağacının altına
Boşluğa bakıyorduk o sırada biz
Boşluğumuz, sevdiğimiz kadardı
Ve kaderdi işte bazı boşluklarımız
Şiirimsi satırları bu kez yazının girişine bıraktım. Çünkü bu sabah, ayrılık sabahlarından birine benziyordu. Çiğ damlamıştı asfalta, kaldırımlara. İnsanların omuzları çökük, belleri eğikti. Suç gibi taşıyorlardı gövdelerinin üzerinde başlarını. Gölgeleri giderek küçülüyordu.
Bazı günler bir dikişte içilemiyordu. Kelimeler biriktiriyordum aklımca. Şehir yalnızlıklarının şehirli yalnızıydım. Sevmiyordum plastik kaplardaki hiçbir şeyi. Fakat her şeyim plastik kaplıydı. Yani hiçbir şeyi sevmiyordum haliyle. Hayat okulunu açıktan tamamlarım sanıyordum aklımca. Oysa her yıl tüm derslerden ikmale kalıyordum.
Sosyal medya adı verilen platformlara ait kişisel sayfalarımda böyle bir yazı paylaşsam, bir dolu, mutsuz musun sorusuyla muhatap olurdum kesin. Fakat burada yazınca, tüm sorulardan korundum aklımca. Esenlikler dilerim efendim…
FIRAT AVCI