Uzun bir ara vermek istedim hayatıma, sadece nefes almak istedim ve çokta düşünmemek, ama maalesef ben ve kalbimdeki yaralar hiç durmadan yola devam ettik. Yola devam etmeye çalışırken zorlu engeller…
Sevgili Mustafa Kemal Atatürk,Bugün 23 Nisan. Senik aydınlattığın yolda yürüyeli tam 100 yıl olmuş. Daha nice 100 yıllara Ata'm.Şuan ülkece büyük bir musibetin içindeyiz, çok büyük bir hastalık vurdu tüm…
İzlediğim bütün haberlere inandım. Stresten ruhumu depresyon denizine attım. İçimde, korkudan yarattığım dalgaların altında kaldım.Arkadaşlarımı, yürüyüşlerimi, sahili özledim. Ama en çok doya doya sarılıp öpmeyi özledim. Fazla kitap okuyamadım, kafamı…
Bu ev ilk önce çok mecburiyet yüzünden acele bir kararla seçildi. Tam olarak içimizdeki evet bu denilen ev değildi.“Sıcacık ev beğenmemek olur mu canım” gibi söylemlerle kendimizi eylediğimiz bir yerdi…
Bu mektup sana sevgilim. Bu bir aşk mektubu. Zaman zaman içimde tutmaya çalıştığım ama tam şuan içimde tutamayıp fışkıran sözlerle, tam içimden yazılmış bir mektup. Kalbimle, gözlerimle, ellerime yazdığım aşk mektubu. Çünkü seni…
Yeni yılın ilk ayı bitiyor… Nasılsın yeni yıl ? Ben çok yorgunum. Gözümden düşenler var. Duygularımın iniş çıkışları, zihnimin gelgitleri beni en doğal halime dönüştürüyor. Devrilmeye çeyrek kalmış ağaçlar gibiyim…
Karıncalar, kuşlar, arılar ya da daha birçok hayvan gibi yiyecek saklama ve korunma iç güdüsü biz insanoğlunda da var. İlk olarak aile büyüklerimde gördüğüm yıllar yılı herksin sofrasına misafir olmuş…
Yeni bir yıla sana yazmak gerçekten üst düzey saçmalık. Aslında sana yazmayacağımı söylemiştim ama sözümü bozuyorum Osman, çünkü artık konu sen değilsin.Aslına bakarsan uzun zamandır yeni bir yılda şunları bunları…
Bir kere koklanınca can verirmiş manolya. Bunu bile bile çıktık bu yola. En başında oluru varken ortasına doğru çıkmaz sokaklara çıkan küçük melodramımız. Ben ilişkiye daha az hevesli taraf oldum…
Meğer kaderimin bir oyunuymuş, çaldığım her kapı tıpkı seninkine benzeyecek ama asla sen olmayacak...Yokluğunun sancısını en çok hissettiğim zamanların birinde İstanbul'a gittim, Nisandı. İstanbul'a bahar gelmek üzereydi. Yokluğunu kalbime sığdırmaya…
Çıkmaz sokaklarım sana çıkıyor yine. Burnumun direği sokağından sola sapıyorum, tam kalbimin ortasına. Hava soğuk, üşüyorum, bilirsin böyle zamanlarda kırmızı burnumdan öperdin. Kuşlar uyuyor, köpekler sıcak bir köşe bulmuş yatıyor,…
"Biri'nin" yoğun isteği üzerine oturdum mutluluk için birkaç cümle kurmaya karar verdim. Bugüne kadar hep yaşadığım kötü tecrübeler ve mutsuzluklar üzerine yazdığım için beni mutlu eden şeyleri yazmaya vakit ayırmadım.…