Bir kere koklanınca can verirmiş manolya. Bunu bile bile çıktık bu yola. En başında oluru varken ortasına doğru çıkmaz sokaklara çıkan küçük melodramımız. Ben ilişkiye daha az hevesli taraf oldum her zaman, adı ya da sıfatı hep kaçırır büyüyü. Ama senle ben, deli gibi kaçtık kaderimizden. Sen temeli çokta iyi olmayan hayalini sundun bu yolda, bense huysuz, gergin ve anlayışsız halimi kuşanmıştım. Sekiz canı bir günde tüketmiştik. Son bir canımız kaldı ama nabzı zar zor atıyor. Yokluğun hala sıcacık çok uzaklaşmış olamazsın. Yaşadığımız şehirden şikayet edip yarım saat sonra “ya neyse iyi ki buradayız” demelerimiz gibiydik biz. İçinde huzursuz, uzaklaşınca özlem kaçınılmaz, dönüş kesin. Bir aşk daha yitip gidecek, belli. Kırık dağlarımız başka ağaçlarla köklenecek. Bir günaydın daha görmez gözümüz, selama sabaha mecburiyiz. Kavuşmak zor artık. Aslında ben hayatı boyunca sadece bir kere su verilmiş ve sonra unutulmuş bir saksı çiçeğiyim. O çiçeğin Kuru ve çatlak toprağında atıyor kalbim. Su beklerken hep daha fazla kurudum… Sonra şiir oldum ben, birkaç mısrayı teptim, dizelerde yürüdüm. Ne teselliden sözleri, ne de teselliden şarkıları işitiyor şimdi kalbim. Ama olsun şişelerin dibini boylayınca tam yanıma kıvrılıyorsun. Eminim hızlı soğuyacak bu anlamsız öfkem. Kalbimi parçalayan o gaddar sözlerin nereden bakarsan bak nefsi müdafaa. Sebeplerimin hepsi hafifletici, tahriklerimin çoğu ağır, ama açtığın dil yaraları fasılsız ve cezasız kanar. Öyle cümlesiz bıraktın ki beni artık ne demeye çalışsam seni incitir. Evet hak etmişliğim iyi niyetlerimi vuruyor, evet geç kalmışlığım zamanın boğazını sıkıyor, ama yine de kendinden yana insan. Olsa olsa kendine sığınma halidir bu. Zaten ben hep boşa akan bir su gibi oldum, yudum yudum utanmaya devam edeceğim kendimden. Sana bir şey itiraf edeyim mi ? Bu kalem işte bugün tükendi. İştahla oturduğum masadan yine aç kalkıyorum. Dizginlerimi eline aldı hayat. Zaten aşklar belli belirsiz; mağlup, ölü, yaralı, yarım… Kalbim elimde sapı acıdan bir hançer şimdi. Adını heba olmus aşklar mezarlığında taze bir mermere kazıyacağım.
İREM SARIKAYA
