Kuru ayazı ceplerinde taşıması insanın. Ve cep aynası ve şiir ve suskuyu aynı ceplerine sığdırması.
Bir sabah ansızın göçmesi bir çocuğun, bir çocukluğun. Bilmediği tanımadığı toprak parçalarında açılması zordur tomurcukların. İlk sevgiliye yazılan o ilk mektup zordur. Ve zordur bıçağın ucunda, kıl payında yaşamak.
Tam zirveye varacakken omuzundaki yük ile, yuvarlanıvermek zordur Sisiphos gibi derine. Ve zordur Sisiphos gibi yeniden yüklenip ağırlığı, zirveye yürümek…
Yani azizim zordur şu hayat. Sonra ölmek de zordur. Kalmak, gitmek, bulmak, aramak, aramamak, hiç bulunmamak, anlamak, anlaşmak, antlaşmak hepsi de zordur. Senin zorun hangisi? Esenlikler dilerim efendim…
FIRAT AVCI